Brontekst bekijken van Huibertus van der Veen

'''Huibertus van der Veen''' (Ter Aar (Z-H), 15 mei 1893 - Lopik, 18 mei 1969) was een [[Pekelder]] evangelist, voorganger, wethouder en verzetsstrijder.

===== Biografie =====
Van der Veen was een zoon van Cornelis van der Veen en Marijtje van Poelgeest. Hij was gehuwd met Wilhelmina Snijders uit Ter Aar.

===== Evangelisatie =====
Van der Veen was van 7 september 1924 tot zijn emeritaat op 29 oktober 1961 evangelist en voorzanger van de Ned. Herv. Evangelisatie (Julianakapel) in [[Oude Pekela]]. Hij werd in 1931 gekozen tot lid van de gemeenteraad van Oude Pekela. Van 1945-1961 was hij wethouder van deze gemeente. Mede door zijn toedoen is er in Oude Pekela veel tot stand gekomen. Zo werd in 1927 in Bronsveen iedere vrijdagavond door hem een bijbellezing gehouden. In 1929 werd mede door hem in de gemeente Oude Pekela een vereniging opgericht tot het verlenen van morele steun aan zedelijk zwakken aldaar teneinde hen en, wanneer zij gehuwd waren, mede hun gezinnen, zo mogelijk voor maatschappelijke ondergang te behoeden. Eveneens werd mede door hem in 1930 een Chr. ''Oranjevereniging'' opgericht. Verder volgde mede door zijn toedoen de oprichting van een Chr. vereniging voor maatschappelijke bijstand. Van der Veen was aanvankelijk werkzaam in administratieve functies. Nadat hem in 1921 door het classicaal bestuur van Leiden het diploma godsdienstonderwijzer in de Ned. Herv. kerk was uitgereikt, was hij eerst enkele jaren in Nieuwveen als zodanig werkzaam. Daarna vertrok hij naar Oude Pekela.

===== Politiek =====
Tijdens zijn verblijf in Oude Pekela had Van der Veen voor de politieke partij CHU vele jaren zitting in de gemeenteraad. Hij was ruim 15 jaar wethouder en ook enige tijd loco-burgemeester van deze gemeente.

===== Tijdens de Tweede Wereldoorlog =====
In de bezettingsjaren nam Van der Veen actief deel aan het verzet en was hij leider van een zgn. ''knokploeg''. Hij begon in december 1940 met een ''Ordedienst Oost-Groningen'' onder de naam ''GNO nr. 50''. Van der Veen maakte gebruik van de schuilnaam ''R.C.M. van Heeswijk''. Naderhand, in 1944, toen hij moest onderduiken, heeft hij nog veel illegaal werk verricht in de omgeving van Gouda.

===== Na Tweede Wereldoorlog =====
In 1945 werd in Oude Pekela een vereniging van oud-illegale werkers opgericht. Voorzitter was Huibertus van der Veen en secretaris [[Lammert Generaal]]. In 1946 volgde een comité dat in de gemeente Oude Pekela zou meewerken tot het stichten van een monument voor de oorlogs- en andere terreurslachtoffers. Van der Veen was lid van dit comité. Tenslotte volgde in 1951 de oprichting van een afdeling van de ''Ned. oorlogsgravenstichting'', waarin ook de heer Van der Veen zitting had. Ook de echtgenote van Van der Veen, mevrouw W. Snijders, liet zich in het maatschappelijk leven niet onbetuigd. Vanwege zijn 25-jarig lidmaatschap van de gemeenteraad van Oude Pekela van 1931-1956 werd zijn naam bijgeschreven in het ''ereboek'' van Oude Pekela en ontving hij de erepenning van deze gemeente. Van der Veen overleed in zijn woonplaats Lopik na een ziekte van ca. vijf maanden.